Sinds ik volop aan het tekenen ben, is mijn nieuwsgierigheid naar hoe dingen in elkaar zitten/ gemaakt zijn toegenomen. Zo is het mij opgevallen dat bomen verschillende soorten barsten hebben. Vooral deze grove ruwe barst vind ik erg mooi. Ook is een barst vaak weer bedekt met mos (echt heerlijk zacht als je er over aait…) of er groeit een prachtige klimop tegenaan. Juist in de winter valt dit allemaal extra op. Voorheen kwam ik in de winter zelden in het bos. De winter, vooral na oud& nieuw, was voor mij vooral ‘uitzitten’ tot het lente werd. Dit is mijn eerste winter geweest dat ik veel in het bos ben geweest en wat blijkt; ik vond de winter dit keer helemaal niet zwaar en somber. Want in het bos ontdekte ik dat het allemaal helemaal niet zo doods en somber in de natuur is als ik altijd dacht. En dat werkt blijkbaar weer door op je mentale gezondheid.